چند روز پیش گذرم به نمایشگاه کریمه که در حرم کریمه اهل بیت ، فاطمه معصومه (س) برگزار شده بود افتاد. در گوشه ای از نمایشگاه و در غرفه آسیب شناسی زیارت تصاویری که برخی از آنها با کاغذ پوستی پوشیده شده بودند نظرم را جلب کرد .برخی تصاویر مربوط به حرکتهای عامیانه و بی اساسی بود که به نام اظهار اردات یا توسل و ... در بین دوستان اهل بیت به غلط رایج شده و برخی هم مربوط بود به جریان حجاب . من هم معتقدم که باید آداب حضور در حرم مطهر و مکانهای محترم را پاس داشت و از این جهت هم با اصل اون غرفه موافقم و تلاش پدید آورندگانش را ستایش می کنم .
از پر رنگ ترین جلوه های آسیب شناسی زیارت که در آن غرفه مطرح شده بود و شاید به جرأت بتوانم بگم 80% از تصاویر مربوط به آن بود مسئله همیشگی حجاب بود . همین تأکید موجب شد تا دوباره به فکر فرو برم و روی روشهای انتقاداتمون دقت بیشتری بکنم . انتقاد به جاست اما چرا اینجوری ؟! چرا وقتی می خواهیم با این مشکل فردی و اجتماعی روبرو بشیم فقط با کلماتی نیش دار و کنایه آمیز سخن می گوئیم . کلماتی که به نوعی می خواهد که تشت بی دینی و سست اعتقادی دیگران را از بام رسوایی به زمین بیاندازه ( نظیر آنچه در عکس می بینید ). از خودم می پرسم آیا ما ، جامعه معتقد و متدینمون ، سیستم تبلیغات دینی مون ، رسانه های جمعی مون، مساجدمون ، مدارسمون ، دانشگاه ها و حوزه هامون به وظیفه تربیتی خودشون در مورد حجاب عمل کرده ایم که امروز به خودمون حق میدیم با این لحن با مردم صحبت کنیم ؟
خوشمون بیاد یا نیاد باید بپذیریم که بخش عمده ای از همین بد حجابها و بی حجابها بیشترین ایام عمرشون را در دوران انقلاب سپری کرده اند. حالا اگه از تربیت دینی دور افتادن یا خدای نکرده دین گریز شدند حتما یک بخشی از تقصیرش هم گردن ماست .
به هر صورت من فکر می کنم چنین برخوردهایی نه دردی دوا می کنه و نه مطابق با آموزه های قرآن و عترته . مبارزه با گناه یک چیزه و مبارزه با گناهکار چیز دیگه . به قول مرحوم علامه طباطبائی (قدس سره ) آن کس که گناه می کند بیمار است برای او طبیب باشیم . آخه کدام طبیبی برای مداوای مریض بهش بد و بیراه می گه و نیش و کنایه میزنه .
بله من هم قبول دارم که بعضی ها در حالی که عالماً و عامداً و فقط به انگیزه بی اعتبار کردن دستورات شرعی به چنین اعمالی مبادرت می کنند اما انصافاً مگه تعداد اینطور آدمها چقدره ؟ چرا باید همه رو با یک چوب برانیم ؟ تمام راهکار پیشنهادیم را در دو آیه و یک روایت تقدیم می کنم و امیدوارم شما هم منو از نظرات و انتقادات سازنده خودتون بی بهره نگذارید .
اولین اصل کلّی در رفتارهای ما :
مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُم 1
دومین اصل در شیوه برخورد با ناشایسته ها :
ادْعُ إِلى سَبیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبیلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدینَ 2
و آخرین کلام باور قلبی من است که امام رضا (علیه السلام ) فرمود :
َ فَإِنَّ النَّاسَ لَوْ عَلِمُوا مَحَاسِنَ کَلَامِنَا لَاتَّبَعُونَا 3
مطلب دیگری هم در همین زمینه و البته با دیدگاه آسیب شناسی بستر آموزشی حجاب در صهبای اندیشه نگاشته ام که شما را به مطالعه آن نیز دعوت می کنم .
-----------------------------------------------------
پ.ن 1 - سوره فتح، آیه 29
پ.ن 2- سوره نحل ، آیه 125
پ.ن 3 - وسائلالشیعة،ج 27 ،ص92